«Είμαστε ήδη στην εντατική»: Η παραπάνω κραυγή αγωγίας προέρχεται από τους εργαζόμενους στον χώρο της μουσικής οι οποίοι εκμπέπουν SOS εν όψει της νέας καραντίνας. Δημιουργοί, ερμηνευτές και εκτελεστές του ελληνικού τραγουδιού ζητούν από την Πολιτεία να λάβει γενναία μέτρα προκειμένου να υποστηριχθεί ο καταταλαιπωρημένος κλάδος τους που βρίσκεται σε απόλυτο αδιέξοδο.
«Έχουμε χτυπηθεί διαχρονικά από το 2000 και μετά, πρώτα από την κρίση της δισκογραφίας, μετά από την οικονομική κρίση και τώρα από την πανδημία. Η κραυγή αγωνίας μας δεν έχει κομματικό πρόσημο. Πρέπει να καταλάβει όμως η κυβέρνηση, ότι βρισκόμαστε στην εντατική και να πράξει ακαριαία και γενναία και όχι ελλειμματικά και αποσπασματικά» αναφέρει η ανακοίνωση που εξέδωσαν χθες η οποία φέρει περισσότερες από 250 υπογραφές μεταξύ των οποίων και αυτές των Ελευθερίας Αρβανιτάκη, Ελένης Βιτάλη, Δήμητρας Γαλάνη, Γιώργου Νταλάρα, Χρήστου Νικολόπουλου, Γιάννη Κότσιρα, Νίκου Πορτοκάλογλου οι οποίοι τάσσονται στο πλευρό των συναδέλφων τους που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικλα προβλήματα.
Επισημαίνεται επίσης με έμφαση πως σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ ο μουσικός κλάδος είναι ο πιο πληττόμενος με 95% πτώση του τζίρου σε σχέση με πέρσι ενώ αναφέρεται χαρακτηριστικά το παράδειγμα των μουσικών από την Βόρειο Ελλάδα που αναγκάζονται να επιβιώνουν με συσσίτια! «Αυτές τις δύσκολες ώρες ο Μουσικός Σύλλογος Βόρειου Ελλάδος στηρίζει με συσσίτιο δεκάδες οικογένειες συναδέλφων μας, οι οποίες δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν τα βασικά είδη για να επιβιώσουν» .
Παράλληλα, δίνεται έμφαση στην ευλάβεια με την οποία τηρήθηκαν τα μέτρα προφύλαξης κατά του κορωνοϊού από την συντριπτική πλειοψηφία των χώρων πολιτισμού: «Δείξαμε μεγάλο ζήλο στην τήρηση των μέτρων στα θέατρα και τους συναυλιακούς χώρους και πιστεύουμε πως δεν έχουμε καμία ευθύνη για την αύξηση της διασποράς του κορωνοϊού, σε αντίθεση με άλλες κοινωνικές δομές που προκλητικά παραβίασαν κάθε υγειονομικό μέτρο».
Οι καλλιτέχνες του ελληνικού τραγουδιού ενημερώνουν πως αυτή η ανακοίνωσή τους σηματοδοτεί την έναρξη μιας σειράς ισχυρών δράσεων που θα στοχεύουν στην ικανοποίηση των αιτημάτων τους τα οποία, όπως υπογραμμίζουν είναι απαραίτητα προκειμένου να μπορέσουν να επιβιώσουν με αξιπρέπεια και να συνεχίσουν το έργο τους, το οποίο είναι βαρύνουσας σημασίας για την ψυχική και κοινωνική ισορροπία όλων των πολιτών.
