Σε αναμμένα κάρβουνα κάθονται οι γονείς και κυρίως οι πατεράδες, οι οποίοι διεκδικούν την συνεπιμέλεια των παιδιών τους και αναμένουν με το σχέδιο αναμόρφωσης του Οικογενειακού Δικαίου να αλλάξει η τωρινή κατάσταση που επικρατεί. Ήδη το σχέδιο αναμενόταν να παραδοθεί από τη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή στον υπουργό Δικαιοσύνης μέχρι το τέλος Οκτωβρίου κάτι το οποίο έχει καθυστερήσει και αναμένεται να γίνει τις επόμενες ημέρες, ενώ μόλις παραδοθεί στον υπουργό Δικαιοσύνης θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση μέχρι να διατυπωθεί το τελικό κείμενο.
Αυτό που φοβούνται οι οργανώσεις που είναι υπέρμαχοι της συνεπιμέλειας είναι το γεγονός ότι προτάθηκαν ρυθμίσεις που ουσιαστικά «βαφτίζουν το κρέας ψάρι» όπως χαρακτηριστικά λένε, αναφερόμενοι στο γεγονός ότι η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή θα δώσει στον υπουργό Δικαιοσύνης ρύθμιση που ουσιαστικά θα φέρνει την αποκλειστική επιμέλεια ξανά με το όνομα «γονέας με τον οποίο το παιδί συνήθως διαμένει» ο οποίος θ’ αποφασίζει για ότι σήμερα αποφασίζει ο γονέας με αποκλειστική επιμέλεια. Ενώ το μόνο που θα δίνεται στον άλλο γονέα και στην προκειμένη περίπτωση στους μπαμπάδες θα είναι η εκπαίδευση του παιδιού, ενώ το παιδί θα συνεχίσει να μεγαλώνει με τον ένα γονιό.
Όπως αναφέρει ο Σύλλογος Συνεπιμέλεια η Εκκλησία της Ελλάδος, ο Συνήγορος του Πολίτη, Ακαδημαϊκοί, Κοινωνικοί Λειτουργοί και Ψυχολόγοι έχουν ταχθεί υπερ της συνεπιμέλειας ενώ σθεναρή είναι η αντίσταση της Εταιρείας Οικογενειακού Δικαίου η πλειοψηφία των μελών της έχει ταχθεί κατά της συνεπιμέλειας. Σύμφωνα με τον Σύλλογο Συνεπιμέλεια μία καλή νομοθέτηση πρέπει να περιλαμβάνει:
«Ο δικαστής να μη μπορεί ν’ αφαιρεί επιμέλεια από τους γονείς εκτός από συγκεκριμένους λόγους (κακή άσκηση, ολοσχερή αδυναμία όχι όμως για πρακτικούς λόγους, συμφωνία των γονέων). Να καταργηθούν όλες οι αποκλίσεις για τ’ αναγνωρισμένα παιδιά εκτός γάμου.
Η κατοικία του παιδιού είναι ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων του και μέσα σε αυτό μπορεί να διαμένει στα σπίτια και των δύο γονέων του. Όταν δίνει χρόνος γονέα με το παιδί (διανυκτερεύσεις) από το δικαστή να είναι ίσος (δηλαδή όχι άνισος) και ποτέ λιγότερος από 45 % με κάθε γονέα. Να συντάσσονται υποχρεωτικά σχέδια ανατροφής παιδιού για να μπορεί να λειτουργήσει η κοινή ανατροφή του παιδιού.
Σώμα ψυχοκοινωνικών δικαστικών υπηρεσιών στα πρότυπα του συμβολαιογραφικού θα θέσει τις υπηρεσίες κοινωνικών λειτουργών, ψυχολόγων και ψυχιάτρων στη διάθεση του δικαστή. Η φιλική δικαιοσύνη θα καθίζει μπροστά στο έδρανο του οικογενειακού δικαστή τους γονείς και το παιδί και δεν θα φέρνει στο ακροατήριο, μαζί με κάθε γενική υπόθεση, το γονιό εναντίον του παιδιού του. Και όλ’ αυτά θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού και των γονέων, σε κοινωνική ειρήνη και ευημερία, στη πολυπόθητη αύξηση των γεννήσεων, σε πιο «δίκαιη δίκη», σε εκσυγχρονισμό της δικαιοσύνης».
Ήδη από την προηγούμενη άνοιξη ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας έχει ταχθεί υπερ της συνεπιμέλειας στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του Οικογενειακού Δικαίου. Ενώ σημαντική θεωρείται και η δημοσκόπηση της αστικής μη κεδροσκοπικής εταιρείας «Ενεργοί Μπαμπάδες για τα δικαιώματα του παιδιού» σύμφωνα με την οποία το 88,8% των Ελλήνων πολιτών τάσσεται υπέρ της συνεπιμέλειας μεταξύ διαζευγμένων γονιών με ανήλικα παιδιά.
