Πυκνώνουν τα σύννεφα στην Κουμουνδούρου, την ώρα που θα έπρεπε να ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Παρά το γεγονός ότι κανείς την περίοδο αυτή (κάτι παραπάνω από έναν χρόνο από τις εθνικές εκλογές) δεν μπορεί να παίρνει τοις μετρητοίς τις έρευνες κοινής γνώμης, ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του ασφαλώς και έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν μετά τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας.
Είναι σαφές ότι ελάχιστα θα πρέπει να απασχολούν τόσο την κυβέρνηση όσο και την αξιωματική αντιπολίτευση τα αποτελέσματα στο ερώτημα της πρόθεσης ψήφου, μια και κάθε συζήτηση περί εκλογών ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας, τουλάχιστον για την τρέχουμε περίοδο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κάποια ιδιαιτέρως “ανησυχητικά” ευρήματα, τα οποία και θα πρέπει να κάνουν τον κ.Τσίπρα να νιώθει άβολα. Σε μία περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε, με αργά αλλά σταθερά βήματα, να επιχειρηθεί την επιστροφή του στον πρωταθλητισμό, τα μηνύματα δεν είναι διόλου ενθαρρυντικά.
Για παράδειγμα στο ερώτημα της Opinion Poll σχετικά με το βαθμό ικανοποίησης από το έργο της κυβέρνησης σχεδόν το 30% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ απαντούν πολύ και αρκετά. Ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό, αν σκεφτεί κανείς ότι βρισκόμαστε ήδη σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά από τις εθνικές κάλπες. Με το ίδιο σκεπτικό σχεδόν πάλι τέσσερις στο δέκα ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ απάντησαν ναι και μάλλον ναι στο αν είναι ικανοποιημένοι από το τρόπο που η κυβέρνηση χειρίστηκε την πανδημία.
Με άλλα λόγια λοιπόν ο κ.Τσίπρας δείχνει την περίοδο αυτή να μην μπορεί να δώσει απαντήσεις σε ένα σημαντικό κομμάτι του κομματικού του ακροατηρίου. Κάποιος θα μπορούσε να απαντήσει σε αυτό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται χρόνο προκειμένου να επουλώσει τις πληγές από τις συνεχείς εκλογικές ήττες. Αλήθεια είναι, όμως δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι έχει μεσολαβήσει ένα σημαντικό χρονικό διάστημα από τον Ιούλιο του 2019 και πλέον η κυβέρνηση διαθέτει ουκ ολίγα πεδία στα οποία μπορεί να δεχθεί κριτική. Μέχρι στιγμής όμως ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει βρει βηματισμό και κυρίως δεν έχει βρει τους “παίχτες” μέσα από τους οποίους θα προσπαθήσει να γυρίσει το πολιτικό παιχνίδι.
Εάν πάντως προσθέσουμε και την έλλειψη ενιαίου λόγου στην Κουμουνδούρου , τότε έχουμε την πλήρη εικόνα του γιατί ο πρώην πρωθυπουργός δείχνει ανήμπορος να κάνει το come back. Ισως γι’ αυτό και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος να μην θέλει να δώσει το ΟΚ σε αυτού του είδους την αντιπολίτευση. Σε κάθε περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να βιαστεί αν θέλει να μαζέψει τα του οίκου του, αναζητώντας αύξηση της απήχησης του ΣΥΡΙΖΑ. Μία προσπάθεια διόλου εύκολη, μια και τα πρώτα δείγματα μόνο θετικά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
