Το πλέγμα των συζητήσεων με την Τουρκία είναι πολύ σαφές. Είναι οι διερευνητικές επαφές για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών. Είναι η μία, μόνη, εκκρεμότητα που υπάρχει μεταξύ των δύο χωρών εδώ και δεκαετίες. Δεν υπάρχει άλλο πλαίσιο ευρύτερου διαλόγου.
Θέλουμε να πιάσουμε το νήμα των διερευνητικών επαφών, που κόπηκε τον Μάρτιο του 2016 με υπαιτιότητα της Τουρκίας και να φθάσουμε –με καλή πίστη, με σεβασμό στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας, με σεβασμό στους κανόνες καλής γειτονίας– ώστε να οριοθετήσουμε τις θαλάσσιες ζώνες.
Δεν χρειαζόμαστε εγγυητές, ούτε μεσολαβητές. Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι τους συμμάχους στο πλευρό της. Και τους είχε, όταν χρειάστηκε.
Εάνο κ. Ερντογάν αποδείξει ότι προχωρά σε έμπρακτη αποκλιμάκωση, φυσικά μπορούμε να ξεκινήσουμε τις διερευνητικές επαφές. Δεν μπορεί η Τουρκία να βάλει σε ένα πλαίσιο όπως οι διερευνητικές επαφές, άλλα θέματα. Δεν είναι λευκή σελίδα από την οποία ξεκινά κανείς. Είναι και προς το συμφέρον της Τουρκίας να υπάρχει μια οριοθετημένη ατζέντα, που θα δείχνει σε όλο τον κόσμο ότι είναι ένας αξιόπιστος συνομιλητής.
Από την πλευρά της Τουρκίας, μπορεί να υπήρχε πρόθεση ερευνών, δεν πραγματοποιήθηκαν όμως έρευνες.Άλλο η πρόθεση, η οποία δείχνει την προκλητικότητα, άλλο η πραγματοποίηση.
Η Σύνοδος για την Τουρκία είχε ήδη από τον Ιούλιο προδιαγραφεί ότι θα είναι κάποια στιγμή προς το τέλος Σεπτεμβρίου.
Οι ενέργειες που έχουν να κάνουν με το θέμα της Μονής της Χώρας και την παράταση της παράνομης τουρκικής NAVTEX, συνιστούν προκλήσεις. Η συνέχιση αυτής της προκλητικής συμπεριφοράς το μόνο που κάνει είναι να δείχνει σε όλο τον κόσμο ότι η αναφορά στο διεθνές δίκαιο και στον διάλογο είναι καθαρά προσχηματική.
Εμείς είμαστε πάντα υπέρ του διαλόγου και των σχέσεων καλής γειτονίας με τους γείτονές μας, και με την Τουρκία, αλλά οι προκλητικές ενέργειες πρέπει να σταματήσουν.
