Ξεκινάς πρωί πρωί να πας στη δουλειά σου και μέχρι να φτάσεις – αν φτάσεις – πρέπει να κάνεις τον σταυρό σου να μην έχεις σκοτώσει κανέναν ή να σε έχει σκοτώσει κανένας. Οσο για την ψυχικη μας υγεία , αυτό ας μην το συζητήσουμε – όλοι μα όλοι με τρελά νεύρα έτοιμοι να χυμίξουν στους διπλανούς τους για ασήμαντες αφορμές. Απο την μία ο κορονοιός που μας έχει τρελάνει, από την άλλη η ανεργία, η ασταμάτητη κρίση, και από την άλλη η κίνηση και η ταλαιπωρία να πας κάπου.
Μηχανάκια να περνάνε ανάμεσα σου σαν τρελά και να σε βρίζουν που τους δυσκολεύεις να πάνε με 300 χιλιόμετρα την ώρα. Οδηγοί να μιλάνε στο τηλέφωνο, να στέλνουν μηνύματα, να χαζεύουν στο facebook, νεαρές να κάνουν τικτοκ εν κινήση κοκ.
Και φυσικά όποιον πάρει ο χάρος. Ποτέ δεν βγάζουμε φλας όταν στρίβουμε, περνάμε κάργα τα κόκκινα με 300 χιλιόμετρα την ώρα για να είμαστε σίγουροι οτι θα πετύχουμε κάποιον που περνάει στην διάβαση (μην μας ξεφύγει καμια γριούλα), να παρκάρουμε στη μέση του δρόμου κλείνοντας όλη την λωρίδα για να πάρουμε τσιγγάρα από το περίπτερο ή να πάμε στο ΑΤΜ ή να πληρώσουμε την κινητή μας τηλεφωνία. Αρκεί να βολευτούμε εμείς και ας πάει στα τσακίδια ο διπλανός μας.
Προσπεράσεις από τα δεξιά, να πετάμε σκουπίδια στο δρόμο, να βγαίνουμε μπροστά από όλους στα φανάρια όταν είναι να στρίψουμε και να κολλάμε όλη την πίσω λωρίδα έτσι γιατί ο Ελληνάρας είναι μάγκας και θέλει πάντα να είναι πρώτος, ενώ οι άλλοι που περιμένουν είναι χαζοί.. Βλαχομαγκίες και ψευτοτσαμπουκάδες με την πρώτη αφορμή. Βγάζουμε την καφρίλα μας με την πρώτη ευκαιρία και όλα ξεκινάνε από τον δρόμο.
Ντελιβεράδες να μπαίνουν ανάποδα για να γλυτώσουν μερικά δευτερόλεπτα, χωρίς κράνος και με το ένα χερι να κρατούν τις μπύρες. Κράνος και ζώνη γενικά θεωρείτε μαγκία να μην φοράς.
Και οι πεζοί από την άλλοι δεν πάνε πίσω. Περνάνε οταν η ένδειξη είναι κόκκινο για πεζους, ρισκάροντας να τους χτυπήσει κανένα αμάξι ή μηχανάκι και μετά να έχεις να τους πληρώνεις για ανθρώπους. Γενικά ένας αχταρμάς, μια αποσύνθεση, μια αηδία και ένας μόνιμος εκνευρισμός σε πιάνει οταν κάνεις το λάθος να βγεις από το σπίτι σου.
Και αυτή η καφρίλα προφανώς μεταφέρεται σε όλες τις κοινωνικές μας επαφές και δραστηριότητες. Από το σουπερμάρκετ μέχρι την τράπεζα. Ο Ελληνας δεν έχει μάθει να σέβεται, να ακολουθεί κανόνες και νόμους και θεωρεί μαγκιά να είναι καφρος.
Δυστυχως αυτή η καφρίλα είναι και θα είναι διαχρονική και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά.
Πηγή newsone.gr